RUSYA’NIN “PEARL HARBOR”U
Muhalefet iktidara gelebilir mi?
KURBAN VE MERHAMET
Dijital bankacılık işlemlerinde SMS onayı zorunlu olsun!
Onlar görmüyor bari biz görelim
ÇINAR VE PINAR
Erteleme Hastalığı (Procrastination)
Yeniden Merhaba: Kendime Notlar
YAŞLANIYOR MUYUZ? YOKSA ZAMAN MI BİTİYOR?
Şeyh Hacı Abdullah Efendi Türbesi
İSLAM KÜLTÜR VE EDEBİYATINDA SEYAHATLER ÜZERİNE KISA BİR SEYAHAT 1
TERÖRSÜZ TÜRKİYE
Nisan Ayı Satış Rakamları Açıklandı!
Oyun Kaliteli Galibiyet Güzel
REZİLLİK DİZ BOYU
Uzun saatler geçirdiğiniz ve her bir köşesini ezbere bildiğiniz bir mekânda gözünüzü kapatın ve yürümeye çalışın.
-Bir tarafa çarpmadan kapıyı bulabilecek misiniz?
-Her gün saatlerce oturduğunuz koltuğa, kanepeye, sandalyeye sorunsuz ulaşabilecek misiniz?
-Elinizde gün boyu düşürmediğiniz telefonunuzu, gözlüğünüzü, kaleminizi bıraktığınız yerde kolaylıkla alabilecek misiniz?
Kariyer günü etkinliği düzenleyen okulda bizim için hazırlanan sunum ve gösterileri izlerken hep bunları düşündüm.
Okulun düzenlediği Kariyer Günü Etkinliğine davet edildiğimde şaşırmıştım. ‘Ayıp olmasın' babında zorlanarak ‘evet' dediğim etkinliğe iyi ki katılmışım. İyi ki böyle bir okul var.
Selçuklu Mediha Hasan Tahsin Görme Engelliler İlkokulu ve Ortaokulu'nun düzenlediği etkinlikte yalnız değildim. İlçe Milli Eğitim Müdürü Sami Sağdıç, Eski Baro Başkanı Hasip Şenalp, Anmeg Vakfı Başkanı Ahmet Özer, Baro Engelli Hakları Komisyon başkanı Avukat Ruveyda Bilge Özmen, hukukçu Şamil Şenalp ve daha birçok değerli insan… Okulun gayretli bir müdürü var, Hilmi Harmankaya… Keza öğretmenleri de öyle…
Programda gördüm ki onlar da bu etkinliğe çekinerek ‘evet' demişler.
Etkinlik sonunda hepsinin ortak kanaati ‘iyi ki gelmişiz' oldu.
Burası bir okuldan çok fazlası… Belki de ‘çok fazlası' ölçü olarak anlatmak istediğimi tam karşılamıyor.
Öğretmenler burada sadece öğretmen değil. Abi, abla, anne, baba, hizmetli, yardımcı…
Okulda 70'in üzerinde öğrenci var. Hepsi çok büyük emekler verilerek eğitiliyor.
Programda iki engelli öğretmenin hayat hikâyesini kendi ağızlarından dinledik. İkisi de bu okulda öğrenci iken, tüm zorluklara rağmen okuyup öğretmen olmuşlar ve şimdi daha birkaç yıl önce eğitim gördükleri okullarında öğretmenlik yapıyorlar.
Baro Engelli Hakları Komisyonu Başkanı Ruveyda Bölge Özmen'in hayat hikâyesinde herkesin ders alacağı o kadar çok yaşanmış başarı öyküsü var ki…
Bir kez daha anladım ki aşılmayacak engel yokmuş. Yeter ki engel beyinlerde olmasın.
Bu okuldan öğretmenler, hukukçular, müzisyenler yetişiyor. Bu okul, engeli engel görmeyenlerin buluştuğu adres.
Devlet imkanlar ölçüsünde okulun ihtiyaçlarını karşılamaya çalışıyor.
Okul yöneticileri de bu konuda ellerinden geleni yapıyorlar.
Ancak her şeye rağmen eksikleri var. Bir küçük desteğe ihtiyaç duyuyorlar.
Belediyeler, odalar, STK'lar, gönüllüler… Bu okulun öğrencileri görmüyor bari biz onları görelim. Çünkü hak ediyorlar. Ayrıca hakları var.
Konya ile ne alıp veremediğiniz var? BAŞINIZA DOMUZ KADAR TAŞ DÜŞSÜN
Etliekmek 250 TL! İnsafınız kurusun
Bu çiftçinin suçu ne?
Türk ile Kürt bir olursa...
Kılıçarslan Meydanı’nda Kuşa Çevrilen Umutlar
CHP Yine Kuru Sıkı Attı
Bir Değerin Sessiz Vedası: Mahalle Bakkalı
Aynı Depremi Bin Kere Yaşamak
CHP entübe aşamasında…
Konya’ya sağlıkta sessiz bir devrim